Photo by Fuu J on Unsplash
Merhabalar bugün sizlere anlatmak istediğim şey mutluluk. İlk olarak sizlere bir soru sormak istiyorum: En son ne zaman mutlu oldunuz? Bu soruya ilk olarak kendim cevap vermem gerekirse. Bugün diyebilirim. Aslında bu konu kapsamında buraya yazmadan uzun zaman önce mutsuz ve melankolik bir ruh halindeydim. Ama sonra istemesem de buna alıştım. Tıpkı bir kokuya uzun süre maruz kalınca alışmamız gibi.
Ben bu duruma çalıştığım için artık ne zaman mutluyum yada değilim emin değildim. Ama uzun zaman sonra ilk kez bugün mutlu olduğumu hissettim. Kendi kendime durdum ve şöyle oldum: Ben mutluyum. Bu durum açıkçası beni çok şaşırttı. Bu hali uzun zamandır yaşamadım ve şuana kadar bin kere oldum diye düşünürken ya olmadım yada bugün ilk kez hissettim.
O anlık şokum sanki ilk bir bebeğin ilk kez yürümesine şahit olmuşum gibi oldu benim için. Bu hem bebek için hem de gören kişi için inanılmaz bir an ve buna direk şahit oluyorsunuz. Aynı bende öyle oldum bu mucizeye uzun zaman sonra tanık oldum ve o an ki şaşkınlığım inanılmazdı .
Bunun nedenlerine inmem gerekirse eğer bugün topluluğumun tanışma kahvesi vardı ve toplulukta ekip üyesi olduğum için insanlarla bolca sohbet etmem gerekiyordu. Ve açıkçası bu konuda oldukça da iyiydim yani resmen sosyal pilim bittikçe şarj oldum. Artı olarak diğer arkadaşlarıma laf etmek istemiyorum ama diğer ekip arkadaşlarım tarafından sevildiği hissettim. Bütün bunlara ek olarak yeni yeni insanlar tanıdım ve çoğunun enerjisi de yüksekti. Bütün bunlar ilk başta alakasız dursalar da şuan anlıyroum ki bunların hepsinin tek bir sonucu var : mutluyum.
Bütün bu etkenlere bakınca kendimi aslında oldukça zorladım ama yine de şuan aşırı mutluyum. O kadar ki bu yazıyı yazarken ilk kez ellerim dolanıyor. Gerçekten şuna inanıyorum: Etrafımızdaki insanların ortalamasıyız. Böyle etrafımda benim gibi neşeli ,enerjisi yüksek insanlar olunca bende öyle oluyorum ve hatta o zaman onları geçiyorum bile.
Belirtmek isterim bu arada bu mutlu olmak konusunda sosyal pili bitince deşarj olan nadir insanlardan olabilirim.
Nedenlerini az çok anladık: sosyalleşmek , sevilmek. Ya mutlu olmanın etkileri nedir sizde, sizin üzerinizde nasıl etkileri var ? Benim kendim için konuşursam içimde saçma ama bir o kadar da taşmayı bekleyen bir enerji bombası var. Bununla beraber sanki önceden içimde olan o küçük çocuk geri gelmiş gibi hissediyorum.
Belirtmek isterim uzun zamandır yoktu hep yetişkin halim vardı. Ama sonunda çocuk olan benin içimde olduğunu hissediyorum. İnanılmaz neşeliyim ve istiyorum bilmez hissediyorum. Herkes tanışmadan sonra eve koşarken ben kafeye geldim yazı yazmaya ve ders çalışmaya geldim. Şuan fark ediyorum ki bu his gerçekten baya güzelmiş .İlk kez yapmadığım bir şey için pişmanım. Daha önce çocuklar gibi mutlu olmadığım için hata olamadığım için. Ama şuan anladım bu hissin gücünü ve bu his giderse eğer geri gelmesi için her şeyi yapacağım bu sefer.
Geçen sefer olduğu gibi beni bırakıp gitmesine izin veremem. Geçen sefer o dediğim depresif anımda mutlu olma hissi gittiğinde tek yaptığım arkasında yas tutmam olmuştu. Ama bu sefer bunun olmasına izin vermeyeceğim onun yerine onu kovalıcağım. Şuan da tekrardan bir hayat amacım varmış gibi hissediyorum : mutlu olmak ve etmek.
Ben bunu böyle yazınca sadece tek amacım bu değil tabi ki başka hayat gayelerim de var ama artık bu da onlardan birisi. Peki sizin hayat gayeleriniz nedir ?
Umarım sizler de benim gibi hep mutlu olursunuz ve içinizdeki çocuk sizi hiç terk etmez.
Uzun Bir Aradan Sonra Mutluluğu Yakalamak was originally published in Türkiye Yayını on Medium, where people are continuing the conversation by highlighting and responding to this story.
