Kitapların kokusunu unuttuk; peki ya kendimizi?
Photo by Brooke Balentine on Unsplash
Gerçek anlamda teknoloji bizi kör etti. Artık gözümüzün önünü göremez olduk. Kafamızı telefondan kaldıramadığımız için önümüzdeki engeli bile fark edemiyoruz. Bir sonraki tümsekte düşecek haldeyken bu körlüğü hâlâ inkâr edebilir miyiz? Peki ya o sırada yanımızdan geçen hayatı görmezden geldiğimizi fark ediyor muyuz? Belki de asıl körlük tam da burada başlıyor.
Bu körlüğe çok fazla örnek vermek mümkün elbette ama ben bu yazıda kitap okumaktan ne kadar uzaklaştığımıza değinmek istiyorum. Maalesef o sayfalar hepimize çok uzak kaldı. Neredeyse kitap kokusunu unuttuk diyebiliriz. Halbuki literatürde bile bir adı var bunun: Bibliosmia. Bir kitabı açtığında yayılan o kokunun bile insana huzur verdiği günleri özlüyorum. Şimdi o kokuyu değil, telefon ekranının soğuk ışığını soluyoruz.
Ben de bu teknoloji körlüğünü yaşayanlardanım. Eskiden en sevdiğim şeydi kitap okumak. Yanımda her zaman bir kitap olurdu. Bir otobüs yolculuğunda, bir kahve molasında, yatağa uzandığımda… Ama şimdi elime kitap almadığım gün sayısı o kadar fazla ki. Bazen kendime dönüp soruyorum: Neden böyle olduk? Teknoloji bizi nasıl bu kadar kolay ele geçirdi? O sayfaların içinde kaybolduğumuzda hissettiğimiz huzuru neden aramıyoruz?
Geçen gün kızım kendi kitaplığının önünde duruyordu. Tek tek kitaplarını incelerken, “Anne, bana bundan okusana” dedi. Elim o sırada yine telefondaydı. O an birden fark ettim: Ben kitaplardan uzaklaşmışken, kızımın kitaplara merakla bakıyor olması bana ayna tuttu. Raflardaki o renkli kapaklar bana kendi yıllardır ihmal ettiğim kitaplığımı hatırlattı. O an anladım ki, aslında kitaplara en çok ihtiyacım olan dönemde onlardan uzaklaşmışım. Belki de bu yüzden kendimi eksik hissediyorum. Kızımla yaşadığım o küçük sahne aslında bana bir hayat dersi verdi bu konuda. Küçük bir çocuk için kitap hâlâ merak uyandırıyorsa, bizim kaybettiğimiz şey aslında hâlâ orada duruyor. Belki biz sadece görmezden geliyoruz.
Ben artık küçük adımlarla da olsa kitaplara dönmek istiyorum. Çünkü kitapların bıraktığı iz, başka hiçbir şeyle kıyaslanamaz. Eğer sen de bu satırlarda kendinden bir şeyler bulduysan, belki de bu bir işarettir. Sayfalar hala seni bekliyor olabilir…
Unuttuğumuz Bir Koku: Kitap was originally published in Türkiye Yayını on Medium, where people are continuing the conversation by highlighting and responding to this story.
