Photo by Bekky Bekks on Unsplash
Çığlık atamayan duyguların işareti
Ünlem, dilin çatlayan kabuğudur.
Bir kelimeye sığmayan duygunun,
bir cümleye taşan öfkenin,
bir bakışa sığmayan sevdanın işaretidir.
O, anlatmak için değil —
taşmak için vardır.
İçinde ne varsa,
ne kaldıysa,
ne sustuysan…
hepsi bir harfin ucundan çıkar.
Ve sonra o ince kıvrımıyla
bir ses gibi uzar satıra: “!”
Ünlem, susamamış bir sestir.
“Ben buradayım!” demez.
“Ben artık dayanamıyorum!” der.
Yalnız bırakılmış bir çığlıktır çoğu zaman.
Bazen sevinç sanılır,
ama çoğu zaman
acıdan gelir,
kırılmadan gelir,
daha fazla susamamaktan gelir.
Ünlem, saklayamadığın duygunun
kağıttaki itirafıdır.
Bir dizenin kalbidir.
Bir kelimenin nabzıdır.
Sustuğun yerde bitmez o.
Tam aksine,
sustuğunda içinden fırlar:
karşı koyamadığın ne varsa,
işte odur ünlem.
O yüzden bazı sözler onsuz tamamlanmaz.
Bazı hisler onsuz eksik kalır.
Ve bazı insanlar,
hayat boyu
içlerinde hiç konulamamış
bir ünlemle yaşar.
İletişim adresi:
İnstagram adresi: Nuri SENCER
Ünlem İşareti (!) was originally published in Türkiye Yayını on Medium, where people are continuing the conversation by highlighting and responding to this story.
