Modern hayat, sürekli bir meşguliyet haliyle ilerliyor. Bildirimler, teslim tarihleri, yapılacaklar listeleri… Tüm bu koşuşturmanın içinde insan zamanla kendini unutuyor. Daha doğrusu, kendini unutmayı öğreniyor. Oysa bir zamanlar insanın gündelik ritmini şekillendiren şey, yalnızca iş ya da üretim değildi. Zamanın kendisi kutsaldı ve belirli anlarda durup hatırlamak, düşünmek, içe dönmek bir alışkanlık değil, bir gereklilikti. Bu duraklama ânının adı, namazdı.
