Saate bak. 00.24 olmuş. Dün de toparlanır gider birazdan. Gece hayvanına dönüşmem için henüz erken saatler. Şu sıralar öyle. Artık yarı zamanlı gece hayvanı, tam zamanlı merkezi belli olmayan pay ölçerim. Öyle bir tür ki bu ne karada yaşayabiliyor ne de havada. Nereye? Kime? ait olduğu belirsiz. Tam bir kopuk uçurtma. Nazlanamıyor üstelik, kanatlarını kullanamıyor diye. Denese toz zerreleri gibi düşüyor aklının duvarlarına benzemiş evinin duvarlarının dibine, köşesine. Tüm odaları dolu. Yok satıyor uykusuzluk yine. Şu yastığı da vuracağım alnının ortasından tam olacak.
Photo by Lucian Alexe on Unsplash
Hak vermek ve pay vermekle meşgul, dolu dizginim. Bir yanım kalk gidelim tekin yerlerde değiliz, diğer yanım sonumuzu boş ver düşünürsek kahraman olamayızcı. İkisinin arasında kalmaktan iç sesim nasır bağladı. Baktık olmuyor dertle anlaşıp deva bul ekibi takviye kuvvet yollamış. Sağ olayım yine kendimi yalnız bırakmadım. Eskiyi, yeniyi, olanı ve dahi olmayanı gönül mahkemesine çıkarıp duruyorum. Yargılar, tanıklar ve yalancı şahitlerin huzurunda içime bir baktım ne göreyim. Ölçer olmuşum. Tüm o saydıklarımın payını ölçer olmuşum. Sordum emin misin? Dedim o senin dediğin evlerde olur merkezi pay ölçer onlar. Dedim “evet buyum”. Payıma düşeni ölçüp, biçiyor sonra da paha biçiyorum. Tek farkım merkezim yok. Rüzgar nereden eserse.
Siz en çok hangi? saatlerde paha biçersiniz ruhunuzun kemirgenlerine. En çok hangisi kazanır? Aklınız mı? Kalbiniz mi? Peki kazanana ödül ne?
Yaşanmamışlıklar en çok hangi zaman diliminde size kendini hatırlatır? Birlikte uyanmadığınız sabahlar. Yapılmamış o kahvaltı. Demini almamış o çay. Henüz gidilmemiş o yol. Baharın yeşilini gördüğünüz o an. Dertli başını dizine koyduğu o gün. Dönülmeyen o akşam. Tekrarı olmayan son veda. Hasta yatağından sallanan son el.
Hadi bakalım sayın karşıdan karşıya geçerken tuttuğun o eli bırakan riyakar. Sana bunu yaptıran neydi? Ve şimdi tavanı olmayan sokağımda ne işin var? Hiç utanman yok artık senin olmayan sularda yüzmeye kalkıyorsun? Boyunu aşar, derindir oralar. Hangi hakla penceremin pervazını eskitiyorsun?
Çıktığımız kapılara çok dikkat edelim. Kapatırken arkamızdan çok sert kapatmayalım. Tutarsız bir günümüzde yeniden girmek isteyebiliriz. Var benim birkaç tanıdığım. Eşiğimden öyle hızlı ve sert çıktılar ki adımlarını attıkları yere bakmadan, uçuruma yuvarlanıverdiler. Akıbeti bilinen sonlara ağıt yakılmaz. Zaten artık o kadar da acıtmaz.
Ben tüm bunları kendi açımdan yazıyorum, kendi akışımdan. Lütfen sen sana uygun geldiği şekilde yorumla. Acımız da, mutluluğumuz da, sevincimiz de bir olamaz. Olmamalı. Biricik. Kendimize münhasırız. İçinden cımbızla çektiğin bir cümle belki de bir kelime senin olsun ama bil ki sana yazılmadı.
….ve umut. Ehli olmayan ellere uğramayasın. Seni en çok hak edene yakışırsın.
Merkezi Olmayan Pay Ölçer was originally published in Türkiye Yayını on Medium, where people are continuing the conversation by highlighting and responding to this story.
