Kayıp, kaybetmek hayatta en çok canımızı yakan kelimelerden biri olsa gerek, hiç gitmeyecek sandıklarımızın gidişleri elvedalar kendine iyi bak deyişleri. Sevdiklerimizi, güvenimizi, fırsatları, içimizde sakladığımız bazı yanlarımızı da hayatta kaybederiz; belki ilk anlarda bizler boşluk, eksiklik, yorgunluk hissederiz sanki sonsuza kadar sürecek ve hiç dinmeyecek bir sızı kalacakmış gibi. Ama belki de kayıplar aracılığıyla hayat biz farkında olmasak ta bizlere görünmez armağanlar hediye eder.
KAYIP SANDIĞIMIZ BELKİ DE YÜKLERİMİZDİR
Her kaybettiğimizi sandığımız kişi ve yahut olaylar kayıplarımız her birimizde bambaşkadır hayat hikayenizde bunu en iyi bilen başrolde sizlersiniz bir tiyatro misali hayatta, perde kapandığında kendiniz ve iç sesinizle kalıyorsunuz hiç bitmesin istiyoruz belki de o kadar çok seviyoruz piyesi ve sahnenize bir çok figüranlar giriyor esas oyuncu olmak için ama bir bakmışsınız gidenler olmuş kayıplar çok iyiydi ne oldu? Sebebini anlamıyorsunuz ve sorularla baş başa kalıyorsunuz. Belki de figüranlar gitmelidirler ki esas olanlara odaklanalım; bizler de belki yüklerimizden de arınmış oluyoruzdur. Kendimizin bile kendine itiraf etmekte zorlandığı yanlarına elveda demek gibi; yeniden inşa edebilmek ruhumuzu benliğimizi ,bir kapının kapanışı o perdenin arkasında bize o sessizlikte kendi sesimizi daha net duyma fırsatı yaratmış oluyordur. Özümüzü bulmamızda eşlik eden öğretici kayıplardır belki de olamaz mı sizce de o kişiler veya olaylar? Bizlere daha keskin bir görüş, sağlam bir omurga duruş ve kendimizi ifade etme biçimimizi güçlendiren öğreticiler olmuşlardır aslında.
TOĞRAĞA DÜŞEN YAPRAK
Doğaya da baktığınızda sonbaharın gelişinden anlayabilirsiniz bu durumu. Bir yaprak solar, sararır ve toprağın üstüne düşer. Kimisi bunu yitip gitmek; bir kayıp gibi algılayabilir hüzünleniriz elbette ama ben bunu daha çok en azıdan kendi görüşüm hayatta:) Bir dönüşüm ve güçlenme olarak görüyorum. Ağaçların yeniden filizlenip büyümesi için o kayıp şarttır tıpkı bizler gibi. Hayatında böyle olduğunu düşünüyorum; bir şeyin eksilmesi gerekir ki yeniden yeşerebilelim kayıplar aslında ruhumuzun toprağına düşen yapraklar gibidir görünüşte eksiltir; ama aslında bizi büyütür.
Zamanla fark ederiz ki aslında kayıpların bize öğrettiği ne çok şey var; o kaybın bıraktığı boşluk sandıklarımız boş değilmiş; kendi özümüzü anlamamız için belki de var olmuşlardır belki de dünyaya gelme sebepleri de budur kim bilebilir ki teşekkür etmeliyiz belki de:) Bizler kayıplara sımsıkı tutunmayı bıraktığımız an özgürleşiriz anlarız ki en büyük kazanç yeniden filizlenmeyi öğrenmeye cesaret edebilmek olmuş yeni bir benlik, derin bakış açısı, güçlü bir karakteri inşa etmemize yardımcı olmuş kayıp sandıklarımız.
Bir dostluğu kaybetmek; gerçek dostu tanımaktır. Bir aşkı kaybetmek kendini sevmeyi öğrenmektir evet acıtır belki ama bizin ruhumuz ve karakterimize tohumlar ekilir belki de koskocaman bir ağaç olacaktır zamanla..Bir fırsatı kaybetmek daha doğru olanın yolunu açmaktır. Hayat terazisi elbet bir şekilde dengeye girecektir önemli olan kayıpların bir eksilmeden ziyade bize kattıklarını fark edebilme cesareti ve olgunluğuna erişebilmemizdir , bize ne öğrettiğini fark edebilmektir. Her kayıp oysa kendinize özünüze dönmek için bir fırsattır aslında bir kazançtır. Bu açıdan hiç düşündünüz mü:) Aslında görünmez kazanımlarımızda diyebiliriz sanki ve bu açıdan düşününce şuan aklıma nedense Cedric animasyonu geldi biraz sizi gülümsetmek istedim nedense cümlelerimi bitirmek isterken:) Sekiz yaşındaysanız ve aşıksanız hayat gerçekten çok zor:) Ah Cedric ah… Çocukluk güzeldi keşke hep öyle kalabilseydik değişiyoruz şekilleniyoruz tecrübelerle kayıplarla biraz da , büyümek sancılıdır ama öğretir geliştirir Cedric de elbet büyüyüp öğrenecek kim bilir 🙂
Peki siz, hayatınızda kaybettiğiniz hangi şeyin aslında bir kazanç olduğunu sonradan fark ettiniz?
Okuduğunuz için teşekkür ederim:)
Kaybettiklerimiz Belki De Kazançlarımızdır was originally published in Türkiye Yayını on Medium, where people are continuing the conversation by highlighting and responding to this story.
