(Özellikle Akrep Olanlar) ♏
Evet, bugün 31 yaşıma girdim. Yoğun Akrep etkisiyle doğmuş, küçük bir bedenin içinde kendi kendine yarattığı iç dünyasında yoğun duygular, dev dalgalar taşıyan; karanlık ama bazen ışık vurduğunda pırıl pırıl parlayan bir iç denizine sahibim.
Dışarıdan çok tatlı, çok kibar gözüken ama sinirlendiğinde ufacık tefecik, içi dolu turşucuk bir sinir küpüyüm. Eğer kızdıysam ya Akrep gibi iğnemi çıkartıp intikam planları yapar ya da bir cadı gibi kazanımı kaynatmaya başlarım. Hehe şaka şaka, kimseye zarar vermiyorum elbette. Kendi içimde insanlara kırılıyor, kızıyor, bağırıyor, yüzleşiyorum. Tabii bunları kendi içimde yaptığım için yine en çok ben üzülüyorum.
Yani, ateş etrafında döne döne iğnesini kendine batıran bir akrep ya da süpürgesine binip uzaklaşan bir cadı gibi düşünebilirsiniz beni.
Aslında ben The Big Bang Theory’deki Bernadette’yim. Hahaha! Dışarıdan sevimli mi sevimli, tatlı dilli; ama kızdığında volkan gibi öyle bir patlar ki herkes ondan korkar. Önce o incecik sesiyle tatlı tatlı konuşurken bir anda bakışları ciddileşir ve bağırmaya başlar. Bkz: ben.
Neyse… Galiba artık “koca bir kadın” oldum ama sorsanız ruhum hâlâ 9 yaşında bir kız çocuğu sanki. Bence ömrüm boyunca da küçük bir kız çocuğu gibi hissedeceğim; içimdeki o neşe, heyecan, çocuksu hâl, alınganlıklar, huysuzluklar hep kalacak.( herkese ve her şeye rağmen.)
Büyüyorum ama sanırım büyümeyi tam olarak hiç sevemedim. Çünkü insanlar ve hayat çok zor. Sorumluluklar, görevler, kayıplar, hüzünler… Keşke tek düşüncem ilkokulda teneffüsün bitmemesini dilemek olsa. Keşke tek acım okulda koşarken düşüp dizimin kanaması olsa. Keşke tek korkum, kanayan dizimin acısını unutup yırtılan çorabımın hesabını anneme nasıl vereceğim olsa…
Keşke tek hayal kırıklığım, mahalledeki tüm çocukların uçurtması varken babamın bana almadığı o uçurtma olsa ve küçük kalbimde o kırıklarla o çocukları izlemek olsa… Keşke tek öfkem ve kaygım, babamın “bisiklet sürmeyi öğrenemiyorum” diye (ondan korktuğum için) bana biraz sabır göstermeden o mor bisikleti satması olsa. Ve hâlâ bisiklet sürmeyi bilmiyorum. 🙂
İnsan büyüdükçe yaşadığı o dünya da büyüyor sanki. Biz yaş alıyoruz, dünya da bizimle beraber yaş alıyor; acılar, kayıplar, sorunlar çoğalıyor… Küçükken yaşımdan ötürü anlamlandıramadığım böyle küçük duygularım vardı: öfke, hayal kırıklığı, korku gibi içsel minik sıkıntılarım. Şimdiyse içsel-dışsal bir sürü irili ufaklı sıkıntı…
Bu dünya beni sağlamlaştırmadı, ne yazık ki beni daha da hassaslaştırdı. Bana yoğun düşünme, her şeyi, her detayı irdeleme,yoğun sezgi ve aşırı empati yeteneği(cezası) verdi bana. Her şeyi öyle yoğun yaşıyorum ve içselleştiriyorum ki size bunu kelimelerle ifade edemem. Sanki kafamın üstünde koca bir yük gemisi var. Belki de Akrep olduğum için bu kadar derin hissediyorum her şeyi, kim bilir.
Ben en çok kendimi üzdüm galiba. En çok cadılığı da yine kendime yaptım.
Bunu kendime niye yaptım? Oysa elimde pembe balonlarımla karşıladım herkesi, gülümsedim ama his yoktu yüzünde kimsenin. Oysa o balonlarla karşılamam gereken kendimdi, bilemedim. Hatam buydu belli ki.
Bu yıl kendime söz verdim: En çok kendimi önemseyeceğim.
Sadece iyi bir öğretmen, iyi bir eş, iyi bir insan olmak için değil; iyi bir Canan olmak için.
Kendimi azarlamadan, eksiklerime kızmadan, minik mutluluklarımı “çocuksu” diye hor görmeden, kendimi küçümsemeden yapacağım bunu.
İlk iş olarak, bunu komik veya utanç verici bulmadan kendime balonlar aldım ve inanılmaz heyecanlıyım bugün onları şişireceğim için.
Ve son olarak,
31 yaş bana diyor ki: “Büyü ama büyürken kaybolma, var ol benliğinle.”
Ben de diyorum ki: “Kaybolmam ama büyürken balonlarımı bırakmam.”
Bazen çok üzülür, bazen çok gülerim. Savrulur, dağılır, yabanileşir; sonra yine sakinler, ehlileşirim.
En kötüsü, balonlarımı göğe bırakır; ardından süpürgemle peşinden giderim. 🙂
Balonlarım ve ben 🎈
E o zaman… İyi ki doğdum.
Ve ne demişler;
Cadılar yaş almaz, yeniden doğar. 🎈🧹♏✨🔮🌕
Cadılar Yaş Almaz🧙♀️ was originally published in Türkiye Yayını on Medium, where people are continuing the conversation by highlighting and responding to this story.
