Engellemek: Bu Çağın En Hızlı Ama En Eksik Vedası
Geceleri daha çok yazasım geliyor aya yıldızlara bakarken şuan odamda.. Ne garip birini hayatımızdan çıkarmak, belki de insanın en zor sınavlarından biri kim olursa olsun bu; değer biçtiğin anlam verdiğin emek verdiğin ya da vermek istediğin hayaller kurduğun, ya da kurdurtan sana kişi ya da kişilerin gitmesi.. Simsiyahlaşıyor birden bire her şey rengarenk sandığın anılar, anlar kara bir bulut gibi oluveriyor simsiyah..bir tuşla.. boş geliyor soğuk anlamsız yapay.. Eskiden bu sınavın kendine has ritüelleri vardı sanki uzun konuşmalar yapılırdı o kişiye mektuplar yazılırdı dolabına konurdu bir gülle yada eline verilirdi , göz göze bakılır, kimi zaman kavga edilir kimi zaman ağlanır ama en sonunda bir şekilde veda edilirdi hellalik istenir ama iyi ama kötü ne olursa olsun yüzyüze kanlı canlı yapılırdı bu eylemler. O veda can acıtsa da içimizde bir kapanış bırakırdı en azında saygıyı bilirdi insanlar şahsımca teknoloji çıkmadan önce. Benim en çok canımı sıkan yapaylaşan robotlaşan duygular ne ara bu böyle oldu şimdi öyle değil tabi bu çağın vedaları tek bir dokunuşla oluyor bir tuşa indirgeniyor vedalar ; engellemek.
Bir gün hayatımızda olan biri , ertesi gün bir bildirimin soğukluğuyla yok oluyor ne garip değil mi hala ölümden beter gibi sanki…Yaşarken yok olan biri bir zamanalr dost sevgili eş yada… Bir anda hayalete dönüşüyor sanki yıllar, aylar o konuşmalar duygular verilmemiş gibi konuşmalar siliniyor, fotoğraflar kayboluyor, hatta varlığı bile dijital boşlukta eriyor. Geriye sadece yarım kalmış cümleler, cevapsız sorular ve bitmemiş hisler kalıyor hatıralar.
Kolay Görünen Zor
Engellemek ilk bakışta kolay gibi. Evet yeri gelince bunun doğru olduğunu düşünüyorum bazen birini unutmak için bazen rahatsızlık kişisel deneyimlerimize yaşanılanlara göre tartıp biçiyoruz mental olarak ruhen de bunu gözlemleyip tartıp biçiyoruz en doğru karar bu diyoruzoradaki dostluk dostluktan ziyade kuyunu kazan aşk orada menfaati olansa. Bana faydadan çok zararı dokunduysa mental ve bedenen bu şart tabi. Fakat menfaati uğruna gözden çıkarılıp engellenme olayı; dostluk veya aşkta size yapılan. “Birde bunu siz göremediğinizde o zaman sinyalleri daha zorunuza gidiyor” en zoru olsa gerek..Gözden kaybolunca gönülden de kaybolacak sanıyoruz sanki ne garip insanoğlu ama işte bana göre yanılgı tam da burada. Çünkü kalpte “engelle” tuşu yok ya da hafızamızda da böyle bir düğme de yok insan zihni karmaşık bir yapı.. Hatıralar sızmaya sinsi sinsi devam ediyor belki gündüz bir koku kaldırımda yürürken bir seste bir gülüşte anımsatıcılar oluyor, sesler zihinde yankılanıyor. Bir bildirim sessizleşse de içimizdeki hafıza susmuyor butterfly effect filmi misali her etki bir tepki doğurur…bunu bilmek önemlidir.
Vedaların Eksikliği
Bence asıl sorun bana göre burada kaynaklanıyor. Engellemek bir son gibi görünse de aslında bir boşluk bırakıyor. Oysa veda, sadece karşıdakine değil bize de lazım. Çünkü neden lerimizi, keşke lerimizi, kırgınlıklarımızı ifade etmeden kapattığımız her kapı, içimizde açık kalıyor açık bir yara gibi. Bu yüzden bu çağda bir çok insan buna cesaret edemediği için sanal medyadan, bir tıkla bunu yapıyor ya da ghostlama tabiri ortaya çıkıyor.
Cesaretin Adı nedir
Belki de en büyük cesaret, hala kelimelerde saklı. Birine dürüstçe veda edebilmekte onurla saygıyla yürekle yapmak karşısına çıkmak.. Kendine de aynayı tutabilme cesaretini bilmektir bence hatalarını kabul etmek de bir erdemdir çoğu insan halı altına süpürür oysa kimse bu hayatta ne mükemmel ne kusursuzdur wabi sabiyi severim kitabını okuyun lütfen.
Bir tuşla bir kişinin kalbine engeli basamıyoruz çünkü.. Akıllı telefonlar ya da yapay zeka gibi değil kalbimiz en narin organımız sırf kan pompalamayan . Çünkü ben hiçbir şeyin hayatta tek taraflı olduğunu düşünmüyorum. Engellemek kolaya kaçmaktır bana göre denerim ve baktım olmaz en son çare kendimi sınırlarımı korumam saygımı anladığim noktada yapmam gerekir ama mücadele ederim sonuca ulaşmadığımda yaparım.
Sessizlik, engelleme bir kaçıştır bana göre başta kişiye koruyucu gibi görünse de aslında daha çok yıpratıyor o yüzden vedaları bile en güzeli saygıyla olmalı tabi bu kişisinden kişiye değişiyor kimisi hak eder kimisi hiç etmez değmezmiş deriz.
Engellemek kolaydır ama insanca veda etmek ise incelik ister. Bu yüzden belki de çağımız inceliği unuttu.
Sizce engellemek çağın vedası ama insanca kapanış hala mümkün mü?”
Bu Çağın En Hızlı Ama En Eksik Vedası was originally published in Türkiye Yayını on Medium, where people are continuing the conversation by highlighting and responding to this story.
