Bir zamanlar çocuklar “büyüyünce astronot olacağım” derdi. Şimdi nerdeyse gençlerin hayali: “kira ödeyebileyim, ay sonunu getireyim” olmuş durumda. Hayaller küçüldü mü bilmiyorum, böyle bir şey olsun istemiyorum ama yorulduğunun farkındayım. Hayaller, yorgun.Türkiye’de her üç çocuktan biri yoksulluk sınırı altında yaşıyor. OECD ve UNICEF verilerine göre, çocuk yoksulluğu oranı Avrupa ortalamasının neredeyse iki katı. Bu, yalnızca ekonomik bir veri mi? Bence nur topu gibi bir yara. Toplumsal hafızamıza kazınması gereken bir yara hem de. Çünkü yoksulluk bu ülkede yalnızca maddi imkânsızlık değil, hayal kurma kapasitesinin elinden alınması demek.Bir çocuk, yaşadığı evde sürekli “bugün faturayı nasıl ödeyeceğiz?” konuşmalarını duyuyorsa onun zihni uzaya değil, mutfağa odaklanır. Yani, yoksulluk, hayal gücünü bile kısıtlar çünkü zihin, var olma mücadelesindeyken geleceği şekillendiremez.
